رزین اکریلیک آب پایه چیست و چه کاربردی در آب بندی دارد؟

رزین اکریلیک آب پایه چیست و چه کاربردی در آب بندی دارد؟

ﮐﺎرﺑﺮد رزﯾﻦﻫﺎي اﮐﺮﯾﻠﯿﮏ ﻣﻮرد ﻣﺼﺮف در ﺻﻨﺎﯾﻊ روﮐﺶ و رﻧﮓ ﻧﯿﺰ در ﻫﻤﺎن دﻫﻪي۱۹۳۰ آﻏﺎز ﺷﺪ. ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژي ﺑﺎﻋﺚ اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﺼﺮف اﯾﻦ ﻧﻮع رزﯾﻦﻫﺎ در دﻫﻪي۶۰ و ۷۰ ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ﺷﺪه اﺳﺖ. رزین آب پایه ﭘﻠﯿﻤﺮي در ﻣﺤﯿﻂ آﺑﯽ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺷﺪه و ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﻋﺪم اﺳﺘﻔﺎده از ﺣﻼلﻫﺎي آﻟﯽ، ﮐﻤﺘﺮ ﺳﺒﺐ آﻟﻮدﮔﯽ ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ و به نوعی دوست دار محیط زیست می باشد.

توضیحات

قابلیت بالای رزین برای دربرگیری انواع فیلرها که به دلیل قدرت ترکنندگی بالای آن است به همراه خاصیت الاستیسیته مناسب آن، باعث شده این محصول به عنوان ماده پایه برای تولید انواع پوشش های عایق سفید بام، عایق بتن، عایق رطوبتی پشت بام، ملات های ساختمانی، پوشش های بافتاری، چسب کاشی، پوشش های انعطاف پذیر و آب بند و بر روی انواع سطوح گچی، سیمانی، بتنی و دیگر بسترها در محیط داخل و خارج ساختمان مورد استفاده قرار گیرد.
اﯾﻦ ﻣﻮاد ﮔﺮاﻧﺮوي ﭘﺎﯾﯿﻨﯽ دارﻧﺪ، اﻣﺎ وزن ﻣﻮﻟﮑﻮﻟﯽﺷﺎن ﺣﺘﯽ ﺑﻪ ﯾﮏ ﻣﯿﻠﯿﻮن ﻧﯿﺰ ﻣﯽرﺳﺪ. ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ دﯾﮕﺮ ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎي اﻣﻮﻟﺴﯿﻮﻧﯽ ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ اﻋﻤﺎل ﺑﻪ وﺳﯿﻠﻪي ﻗلم مو و ﻏﻠﻄﮏ را دارﻧﺪ، ﺧﻄﺮ آﺗﺶﺳﻮزي ﻧﺪاﺷﺘﻪ و ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻗﻠﯿﺎﯾﯽ، ﭼﺴﺒﻨﺪﮔﯽ، ﺳﺨﺘﯽ و اﻧﻌﻄﺎفﭘﺬﯾﺮي ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮﻟﯽ دارﻧﺪ. در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ رﻧﮓﻫﺎي اﮐﺮﯾﻠﯿﮑﯽ ﮔﺮﻣﺎﻧﺮم روﻏﻨﯽ (ﺣﻼﻟﯽ)، ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺧﻮﺑﯽ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺗﺎول زدن و ﮔﭽﯽ ﺷﺪن از ﺧﻮد ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﻨﺪ.
رزین اﮐﺮﯾﻠﯿﮏ- اﺳﺘﺎﯾﺮن از ﻣﻮﻧﻮﻣﺮﻫﺎي اﮐﺮﯾﻠﯿﮏ و اﺳﺘﺎﯾﺮن ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﻧﺪ ﮐﻪ ﻣﺰاﯾﺎي زﯾﺎدي دارﻧﺪ؛ ﺑﺮاي ﻣﺜﺎل، ﻣﻨﺎﺑﻊ وﺳﯿﻌﯽ از ﻣﻮاد ﺧﺎم اﯾﻦ نوع رزین در دﺳﺘﺮس اﺳﺖ، ﺑﻪ ﻧﺴﺒﺖ ﻗﯿﻤﺘﺸﺎن، ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺑﺎﻻﯾﯽ دارﻧﺪ. ﺑﻪ ﻋﻼوه، ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺑﻪ آب، ﻣﻮاد ﻗﻠﯿﺎﯾﯽ و ﺳﺎﯾﺶ ﺑﺎﻻﯾﯽ داﺷﺘﻪ و ﻓﯿﻠﻢ رﻧﮓ آنﻫﺎ دوام و ﭼﺴﺒﻨﺪﮔﯽ ﺧﻮﺑﯽ از ﺧﻮد ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﻨﺪ. ﮐﻮﭘﻠﯿﻤﺮﻫﺎي اﺳﺘﺎﯾﺮن- اِن- ﺑﻮﺗﯿﻞاﮐﺮﯾﻼت اﻏﻠﺐ ﺑﻪﻋﻨﻮان رزﯾﻦ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎد ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ. اﺳﺘﺎﯾﺮن آﺑﮕﺮﯾﺰﺗﺮ اﺳﺖ و وﯾﮋﮔﯽﻫﺎي ﻣﻤﺎﻧﻌﺘﯽ ﺧﻮﺑﯽ را در ﭘﻮﺷﺶ ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﯽﮐﻨﺪ. اﺳﺘﺎﯾﺮن ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺳﺒﺐ ﺳﺨﺘﯽ ﺑﺎﻻي ﻓﯿﻠﻢ رزین ﺷﺪه و ﺟﺬب آب ﻓﯿﻠﻢ را ﭘﺎﯾﯿﻦ ﻣﯽآورد. در اینجا به صورت مختصر به مکانیسم تشکیل فیلم از رزین پایه ی آب می پردازیم.

روش خشک شدن  رزین های آب پایه حاصل از پلیمریزاسیون

ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﻠﯽ ﻓﺮاﯾﻨﺪخشک شدن ﺳﯿﺴﺘﻢﻫﺎي اﻣﻮﻟﺴﯿﻮﻧﯽ در ﺳﻪ ﻣﺮﺣﻠﻪ رخ ﻣﯽدﻫﺪ.

• ﻣﺮﺣﻠﻪ اول ﺑﺎ ﺗﺒﺨﯿﺮ آب و ﻏﻠﯿﻆ ﺷﺪن ﻓﺎز ﭘﺨﺶ ﺷﺪه، ذرات ﭘﻠﯿﻤﺮي ﺑﻪ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻧﺰدﯾﮏ ﺷﺪه و در ﻣﺠﺎورت ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ. در اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺣﺪود ۸۰ درﺻﺪ آب ﻣﻮﺟﻮد در ﻻﺗﮑﺲ ﺗﺒﺨﯿﺮ ﻣﯽﺷﻮد. در اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺷﮑﻞ ذرات ﻻﺗﮑﺲ ﺗﻐﯿﯿﺮي ﻧﻤﯽﮐﻨﺪ. اﯾﻦ  ﻣﺮﺣﻠﻪ از دﺳﺖ دادن آب ﻧﺎم دارد.
• ﻣﺮﺣﻠﻪ دوم ﺑﺎ اداﻣﻪ ﺗﺒﺨﯿﺮ آب و ﻏﻠﺒﻪ ﻧﯿﺮوﻫﺎي ﺣﺎﺻﻞ از ﺧﺸﮏ ﺷﺪن ﺑﺮ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ ذرات، ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺷﮑﻞ ذرات رخ ﻣﯽدﻫﺪ، ﮐﻪ اﻟﺒﺘﻪ ﻫﻨﻮز از ﻧﻈﺮ ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ ﺿﻌﯿﻒ ﻫﺴﺘﻨﺪ. در اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺣﺪود ۲۰ درﺻﺪ آب ﺑﺎﻗﯽ ﻣﺎﻧﺪه در ﻻﺗﮑﺲ ﺗﺒﺨﯿﺮ ﻣﯽﺷﻮد. در اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ذرات ﻻﺗﮑﺲ ﻓﺸﺮده ﺷﺪه و ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺷﮑﻞ ﭘﯿﺪا ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ. اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ، ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺷﮑﻞ ﻧﺎم دارد.
• ﻣﺮﺣﻠﻪ سوم در ﻣﺮﺣﻠﻪ آﺧﺮ خشک شدن رزین، ﻧﻔﻮذ زﻧﺠﯿﺮﻫﺎي ﭘﻠﯿﻤﺮي در ﻣﺮزﻫﺎي ﺑﯿﻦ ذرات اﻣﻮﻟﺴﯿﻮﻧﯽ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺷﮑلﯾﺎﻓﺘﻪ رخ ﻣﯽدﻫﺪ ﮐﻪ در ﻧﺘﯿﺠﻪ آن درﮔﯿﺮيﻫﺎي ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ ﺑﯿﻦ زﻧﺠﯿﺮﻫﺎي ﭘﻠﯿﻤﺮي اﯾﺠﺎد ﻣﯽﮔﺮدد ﺗﺎ ﻓﯿﻠﻢﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ از ﻧﻈﺮ ﻣﮑﺎﻧﯿﮑﯽ داراي ﻗﺪرت ﮐﺎﻓﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﺣﺎﺻﻞ ﺷﻮد. اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ، ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﻣﺮاﺣﻞ خشک شدن رزین اﺳﺖ. در ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺳﻮم ﺑﺎﻗﯿﻤﺎﻧﺪه آب ﻣﻮﺟﻮد در ﻻﺗﮑﺲ ﻧﯿﺰ ﺧﺎرج ﻣﯽﺷﻮد. اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﮐﻪ ذرات ﻓﺸﺮده ﺷﺪه ﻻﺗﮑﺲ، در ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﻧﻔﻮذ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ؛ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻧﻔﻮذ ﯾﺎ اﻧﻌﻘﺎد ﻧﺎﻣﯿﺪه ﻣﯽﺷﻮد. در ﺷﮑﻞ زﯾﺮ ﻣﺮاﺣﻞ خشک شدن رزین آبﭘﺎﯾﻪ اﻣﻮﻟﺴﯿﻮﻧﯽ ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﯽﺷﻮد .