راهکار های عایقکاری بالکن و تراس
زمستان، باران و یخ اغلب نشانه‌هایی از خطر نفوذ بیشتر هستند که اگر برطرف نشوند، می‌توانند به مرور زمان به ساختار ساختمان آسیب وارد کنند. معمولاً این نوع مشکلات ناشی از عایق رطوبتی فرسوده یا ضعیف نصب شده است. در زیر ما به چند راه حل برای جلوگیری یا حل این مشکلات در کف تراس و بالکن نگاه خواهیم کرد و برای عایقکاری بالکن و تراس راهکارهایی خواهیم داد.
اولین چیزی که باید تجزیه و تحلیل شود، منطقه‌ای است که در آن عایقبندی انجام میشود به این کار به اصطلاح زیرسازی گویند.
- وضعیت حفاظت از کف و بستر را ارزیابی کنید
- بررسی بخش لایه ای سازه
- مطمئن شوید که شیب کفپوش مناسب است
- بررسی کنید که هیچ شکستگی یا جدایی بین لایه های مختلف وجود نداشته باشد
متناسب به شرایط تراس یا بالکن مورد نظر، می توانید بهترین راه حل را از بین موارد زیر انتخاب کنید.
مناسب ترین راه حل آب بندی را برای بازسازی انتخاب کنید
بر اساس شرایط تراس یا بالکن می توانید با ارزیابی چندین عامل، بهترین راه حل را انتخاب کنید. اگر کفپوش کاملاً شکل باشد، ممکن است برای ضد آب کردن مستقیم کفپوش کافی باشد.
با این حال، اگر مشکلاتی در کاشی وجود دارد، مانند ترک، می توان کاشی ها را برداشت و لایه زیرین، یعنی زیر لایه را آب بندی کرد. اگر شرایط زیر لایه نیز نامناسب باشد، بهترین راه حل این است که لایه زیر لایه را ضد آب کنید، بنابراین از هرگونه نفوذ احتمالی در آینده جلوگیری کنید. در اینجا بایستی به ویژگی منحصربه فرد عایق رطوبتی ایزوپل اشاره کرد که میتوان بدون برداشتن کاشی از روی آن لایه ای از ایزوپل را با دوام بالا برای عایق بندی استفاده کرد.
راه حل های آب بندی بدون برداشتن کاشی
اگر کفپوش در شرایط خوبی است، بدون ترک یا چادر، عایق رطوبتی مایع راه حل خوبی برای استفاده بدون نیاز به برداشتن سطح کاشی است. استفاده از آن آسان است و می توان آن را به سرعت با غلطک یا برس بر روی تمام سطح بدون ایجاد شکاف اعمال کرد، در حالی که ضخامتی تنها چند میلی متر ایجاد می کند. چنین روشی که باید با رعایت دقیق دستورالعمل های مشخص‌شده توسط سازندگان عایق مایع، در برابر تغییرات دما، آب و هوای بد، مواد شیمیایی یا آب راکد مقاوم است. یک جنبه اساسی که باید با تامین کننده در نظر گرفته شود، مناسب بودن محصول با کفپوش موجود است.
محلول های عایق بندی بین کاشی و بستر
در عایقکاری بالکن و تراس، در صورت آسیب دیدگی یا نامناسب بودن کفپوش، لازم است آن را به طور کامل برداشته و در لایه زیرین، یعنی بالای بستر، مداخله کنید. دو راه حل اصلی از آنچه در بازار موجود است متمایز است: رول های عایق بندی یا عایق های مایع.
سیستم های عایق رطوبتی غشایی نورد
در بازار، راه حل های متعددی برای استفاده از غشاهای نورد برای عایقکاری بستر وجود دارد. یکی از آنها غشاهای عایق رطوبتی قیری، نوردشده و خود چسب هستند که می توانند با جوشکاری با هوای گرم در محل اعمال شوند.
بستر باید تمیز، خشک و عاری از گرد و غبار و زباله باشد. پس از استفاده از غشاهای چسب، می توان نازک را برای کاربرد کاشی اعمال کرد.
مدرن ترین روش برای عایق بندی تمیزتر و سریع تر، استفاده از عایق های رطوبتی پلیمری مانند غشای نورد پلی اتیلن است. این لایه ها، متشکل از پایه ای از پلی اتیلن لمینت‌شده هستند و با توری در قسمت زیرین مورد استفاده قرار می گیرند. با ضخامت کلی چند میلیمتری نه تنها سطح، آببندی میشود و زیر لایه را بدون تأثیر اساسی بر فضای داخلی کفپوش تقویت میکند، بلکه کشش ساختاری را نیز جبران میکند. رطوبت را که از طریق اجرای عایقبندی بالا میرود مدیریت میکند و مقاومت بار اضافی را ایجاد میکند.
پس از نصب عایق با چسب سیمانی، کاشی ها قابل نصب هستند.
سیستم عایق بندی پایه سیمانی
یک جایگزین برای آب بندهای قیری ممکن است استفاده از یک لایه مایع مبتنی بر سیمان باشد که به راحتی در بالای بستر اعمال شود. این محصول مخلوطی بر پایه سیمان است که پلیمرها و سایر عناصر غیر قابل نفوذ در برابر آب به آن اضافه می شود. سپس کاشی ها را می توان با چسب کاشی مناسب روی این لایه اعمال کرد. این روش ساده‌تر از روش قبلی است، اما لایه سیمانی در عمل کاملاً ضد آب نیست و میتواند در اثر تغییرات دما منبسط یا منقبض شود. این لایه اجازه می‌دهد مقدار کمی رطوبت به لایه زیرین منتقل شود. این تکنیک در مداخلاتی توصیه میشود که در آن شکی وجود ندارد که بستر در شرایط عالی است و ترک یا شکاف روی مو ایجاد نمیکند.
محلول های آب بندی در زیر بستر
بهترین راه حل برای حل و جلوگیری از هر نوع نفوذ و تخریب بعدی، مداخله در زیر بستر است. برای نتایج بهینه در عایقکاری بالکن و تراس، این روش باید شامل استفاده از یک لایه ضد آب باشد، که در بالای آن یک غشای زهکشی اعمال می شود که محافظت می کند و اجازه خروج آبی را می دهد که از لایه بالایی زیر لایه تخلیه نفوذ می کند.
سیستم عایق بندی پایه قیری
این عایق ها از تقطیر نفت خام به دست می آیند و به صورت تجاری در رول های پیش‌ساخته فروخته می شوند. در ضخامت رول نیز یک آرمیچر (در الیاف شیشه یا الیاف پلی استر) برای افزایش مقاومت وجود دارد. در نقاط عابران پیاده مانند تراس‌ها و بالکن‌ها استفاده از غشای قیری با ضخامت ۴ میلیمتر به منظور افزایش مقاومت مکانیکی و حفظ خاصیت کشیدگی مشخصه این ماده توصیه میشود.
بایستی توجه کرد که استفاده از شعله در محیط های کوچکی چون بالکن‌های مجتمع های مسکونی، میتواند باعث آسیب به بخشی از ساختمان شده و مقرون به صرفه نباشد و استفاده از سیستم‌های پایه قیری و ایزوگام توصیه نمیشود.
اهمیت چاله تخلیه آب در بالکن و تراس ها
علت اصلی آسیب به تراس‌ها و بالکن‌ها در واقع وجود آب است که به طور اجتناب ناپذیری به داخل بستر نفوذ می کند و به آرامی لایه‌های مختلف عایق رطوبتی را فرسوده میکند. ساختار منحصر به فرد عایق رطوبتی ایزوپل از این نوع مشکل جلوگیری می کند. همچنین استفاده از برخی زهکش ها باعث می گردد تا اجازه تخلیه آب از طریق این کانال های زهکشی داده شود و کشش هیدرواستاتیک در تماس با بستر و غشای مبتنی بر قیر را جبران کند.
شکل خاص آن فشرده‌سازی بار ناشی از عبور عابر پیاده یا بار را پشتیبانی و کاهش می دهد. اولی پایه ای از پلی اتیلن با عناصر مخروطی شکل است که برای جداسازی و تخلیه مایعات استفاده می شود. لایه دوم از توری است که در بالای پایه لمینت می شود و عملکرد آن را مسدود می کند تا از عبور ذرات ریز و آشغال جلوگیری کند تا کانال ها را مسدود نکند و کارایی غشا را کاهش دهد.
