پلیمرها در همه جنبه های زندگی یافت می شوند، چه بدانید چه ندانید. آنها می توانند تمام بافت ها و سفتی های مختلف، از بطری های پلاستیکی آب گرفته تا شیشه را به خود بگیرند. شما حتی پلیمرها را با خود روی بدن خود حمل می کنید.
از نظر علمی، پلیمر ماده‌ای است که از ماکرومولکول‌های تکرار شونده ساخته می‌شود و می‌تواند به صورت طبیعی یا مصنوعی باشد.
پلیمرهای مصنوعی اغلب به طیف وسیعی از پلاستیک ها اشاره می کنند. چهار نوع پلیمر ساخته دست بشر وجود دارد که بر اساس نحوه تولید طبقه بندی می شوند. آنها ترموپلاستیک، ترموست، الاستومر و الیاف مصنوعی هستند.
پلیمرهای طبیعی تقریباً همیشه توسط موجودات زنده تولید می شوند. نمونه‌های رایج عبارتند از: موهای انسان، پشم، تار عنکبوت، ناخن‌ها و موارد دیگر. این پلیمرها تقریباً با پلیمرهای ساخته شده توسط انسان دارای ویژگی های مشابهی هستند، زیرا آب را دفع می کنند و به طور کلی بسیار بادوام هستند.
پلیمرها به عنوان موادی مهم در صنعت و زندگی روزمره استفاده میشوند. خواص آنها مانند انعطاف‌پذیری و قابلیت تشکیل شکل، در ایجاد کاربردهای گوناگون مؤثر هستند. این مواد دسته‌بندی گسترده‌ای از ترکیبات شیمیایی هستند که به هر دو شکل طبیعی و سنتزی یافت میشوند. پلیمرها از زیرواحدهایی به نام مونومر تشکیل میشوند و نحوه اتصال آنها تأثیر به‌سزایی روی ویژگی‌های پلیمرها دارد. به دلیل کاربرد گسترده‌ای که دارند، آشنایی با انواع پلیمر از اهمیت بسیاری برخوردار است.
پلیمرها دارای اندازه و شکل‌های متفاوتی هستند. برای مثال، می‌توان به پلاستیک سنتزی مانند پلی‌استایرن و پلیمرهای زیستی طبیعی مانند دی‌ان‌ای (DNA) اشاره کرد که برای ساختار و عملکرد زیستی بدن ضروری هستند. پلیمرها ویژگی‌های فیزیکی نامعمولی دارند که می‌توان به سختی، کشسانی بالا، گرانروی کشانی و تمایل به تشکیل ساختارهای آمورف و نیمه‌بلوری به جای ساختارهای بلوری اشاره کرد. دلیل عدم تشکیل بلور این است که جرم مولکولی پلیمرها نسبت به مولکول‌های کوچک بسیار بالاست.
پلیمرها می‌توانند به فرم‌های زیادی از جمله الیاف، برگه‌ها، کابل‌ها و اشکال مختلف بوجود آید. از آنها در صنعت‌های مختلف مانند پوشاک، پارچه و محصولات پلاستیکی و متریال های ساختمانی استفاده می‌شود.
محصولات ضد آب تقریباً همیشه پلیمری هستند
پلیمرها به یک ماده ضد آب موثر و محبوب تبدیل شده اند. این به دلیل عوامل متعددی از جمله چسبندگی به مواد و دوام آن است. از نظر علمی، پلیمرها آبگریز هستند. در حالی که این بدان معنا نیست که آنها به معنای واقعی کلمه از آب می ترسند، به این معنی است که به جای جذب آب، آن را دفع می کنند. این برای نگهداری آب مفید است، مانند یک بطری یا نی، یا برای دور نگه داشتن آب، مانند یک کت بارانی برای ضد آب کردن ساختمان عمل میکنند.
اگرچه بیشتر پلیمرهای عایق رطوبتی به شکل مایع هستند، اما به صورت سنگریزه یا پودری نیز موجود هستند و می‌توانند در کاربردهای مختلف مورد استفاده قرار گیرند.
این پلیمرها را می توان گرم کرد، از قالب رد کرد، شکل داد، ریخت، یا به طیف وسیعی از مواد ضد آب تبدیل کرد. اینها شامل ورقه های ضد آب از درجه و ضخامت کم تا بالا، درزگیری و ژل های طراحی شده به صورت مایع برای مدت کوتاهی برای پر کردن شکاف ها قبل از گیرش و تبدیل شدن به یک مانع موثر برای آب است. در برخی موارد می‌توان آنها را در قالب‌های خاصی ریخت تا کانال‌های مناسب و جابجایی آب ایجاد کنند که با انحراف و حذف آب ساختمان که به بیرون سازه می‌رسد، به خاصیت خشک نگه داشتن کمک می‌کند.
عایق‌های رطوبتی پلیمری
با ماده‌های پلیمری مقاوم و با کیفیت تشکیل شده‌اند. این نوع عایق‌ها دارای خواص ضد نم و رطوبت هستند و در مکان‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند. برای انتخاب مناسب‌ترین عایق پلیمری، نیاز به در نظر گرفتن شرایط آب و هوایی و کاربرد مورد نظر دارید. در زیر به برخی از کاربردهای عایق‌های رطوبتی پلیمری اشاره می‌کنم:
آب‌بندی استخرها: عایق‌های پلیمری مناسب برای آب‌بندی استخرهای نگهداری آب آشامیدنی هستند.
آب‌بندی سدها: در سدها نیز می‌توان از عایق‌های پلیمری استفاده کرد.
آب‌بندی کانال‌های آب‌رسانی: این عایق‌ها می‌توانند در کانال‌های آب‌رسانی نصب شوند.
آب‌بندی نما ساختمان: برای ضدآب کردن نما با انواع رنگ بندی های مختلف و جلوگیری از نفوذ رطوبت استفاده میشوند.
آب‌بندی کف‌پارکینگ‌ها: عایق‌های پلیمری قابلیت اجرا در کف‌پارکینگ‌ها را دارند.
آب‌بندی سقف‌ها و بالکن‌ها: برای آب‌بندی سقف‌ها و بالکن‌ها نیز می‌توان از این نوع عایق‌ها استفاده کرد.
عایق‌های پلیمری با توجه به مزایا و کاربردهایشان، جایگاه خود را در عایق‌بندی ساختمان‌ها به خوبی پیدا کرده‌اند.
پلیمرها یک جنبه منفی دارند
متأسفانه، این واقعیت که پلیمرها آبگریز هستند همچنین به این معنی است که آنها به طور طبیعی در طول زمان تجزیه نمی شوند. توده های زباله، اقیانوس ها و سواحل اغلب محصولات دور ریختنی ساخته شده از پلیمرها را نمایش می دهند. در حالی که دانشمندان به دنبال آنزیم‌هایی هستند که پلیمرها را تجزیه میکنند و هنر استفاده مجدد از آنها را کامل میکنند، ما باید در مورد نحوه دفع آنها آگاه باشیم.
منبع: mar-flex.com